“Mijn ouders zaten in financiële nood, ze konden zich tot niemand wenden, ze zochten hulp, en die vonden ze in de Beweging."
Bij deze gelegenheid heb ik de grote eer het woord tot u te richten en iets te zeggen over mijn ervaring in de Beweging van de Missionarissen Dienaars der Armen, over hoe ik er terecht kwam, hoe ik er geleefd heb en vervolgens, wat ik momenteel doe sinds ik het verlaten heb.
Ik kwam bij de Beweging omdat mijn ouders in financiële nood zaten, ze hadden geen werk, en niemand om zich toe te wenden, ze zochten hulp, en in de Beweging vonden ze die. Ik zat in de Beweging van mijn zevende tot ik het vijfde jaar van de middelbare school beëndigde, ongeveer tot ik 16 was. Ik verbleef op het internaat tot aan het eerste jaar van de middelbare school (tot ik 12 jaar was), om bij mijn ouders te gaan wonen en als extern verder naar de school van de Beweging te gaan. Daarna slaagde ik erin om een beurs te krijgen om verder te studeren. Ik studeerde alles wat met “Voedselverwerking” te maken heeft en rondde mijn studies in dat technisch centrum met succes af.
Ik wilde nog verder studeren, ik studeer nu aan de universiteit voor burgerlijk ingenieur en ik geef het beste van mezelf!
Ik ben zeer erkentelijk voor de grote steun die ik in de Beweging gekregen heb.
Natuurlijk heb ik veel vrienden verloren door het soort onderwijs dat ik in de Beweging ontving, want “daarbuiten” (verwijzend naar de wereldse geest) is het een andere wereld. Op een gegeven ogenblik slaagde ik erin om met Pater Giovanni te praten en hij vertelde me dat het “daarbuiten” Sodoma en Gomorra is, dus begon ik daarover na te denken, en nu toe te passen wat correct is.