Getuigenis Pater Raúl Gonzáles, msp.
Een van de grootste vreugden van een priester is te weten dat hij zijn leven geeft voor de anderen.
De woorden die de H.Maagd Maria op de berg Tepeyac tot de heilige Juan Diego richtte, klinken nog na in mijn geest en mijn hart: ”Ben ik niet hier, uw Moeder?” De getuigenis die ik u wil geven van deze negen jaar van mijn priesterschap, draag ik op aan de Heilige Maagd Maria en aan haar nederige echtgenoot Sint Jozef.
Van de vele bijzondere momenten die ik in de loop van mijn priesterjaren heb beleefd, wil ik graag een heel bijzondere met u delen: - Ik heb mijn eerste mis opgedragen in mijn thuisparochie, Santa María Magdalena, in de wijk Pueblo Libre (Lima). Bij die eerste mis was mijn familie aanwezig, mijn buren, vrienden en veel mensen die mij van kindsbeen kennen. Aan het einde van de mis en na de begroetingen en blijken van genegenheid van alle deelnemers, besefte ik echter dat een van mijn beste vrienden ontbrak: Luchito Vela Berrocal. Later vertelden ze me dat hij was opgenomen in het ziekenhuis.
Na enkele dagen ben ik hem gaan bezoeken. Ik zal nooit het moment vergeten dat we elkaar terug zagen. Ik in zwarte toog in de ziekenhuiskamer en hij in het wit liggend op een bed. Mijn vriend huilde veel toen hij me zag. We praatten een tijdje en toen bereidde ik hem voor: ik vroeg hem of hij het Sacrament van de Ziekenzalving wilde ontvangen. Mijn vriend Luis leed aan kanker en het was uitgezaaid naar de hersenen... Ik kwam de volgende dag terug en hij ontving de Ziekenzalving uit mijn handen. Het was een heel speciaal moment voor mij. Het was de eerste keer dat ik dit sacrament toediende - een paar dagen na mijn priesterwijding - en nog wel aan mijn vriend. Ik ging nog een derde keer terug om Lucho te zien alvorens terug te keren naar Cusco om mijn dagelijkse bezigheden in de Ciudad de los Muchachos te hervatten. Mijn vriend worstelde nog een jaar met deze vreselijke ziekte. Hij overleed op 3 maart 2013. Ik heb nog steeds contact met zijn familie, vooral met zijn vader. Ik bid nog steeds voor mijn vriend, die een vrouw en een zoontje van amper twee jaar achterliet. Luchito Vela, rust in vrede!
De priesterlijke bediening houdt offers, verzaking en offergaven in. Een van de grootste vreugden van het priesterschap is ongetwijfeld te weten dat je je leven geeft voor de anderen (Johannes 15, 13).
De priester, als een andere Christus, offert heel zijn leven op voor de anderen.
Zo is de priester door God aangesteld om voor zijn volk te bidden en voor hem te bemiddelen. Een prachtige taak die altijd de eerste en belangrijkste zou moeten zijn van elke bedienaar van de Heer.
Maar er is iets dat me altijd heeft ontroerd in al die jaren dat ik priester ben: de vele keren dat mensen naar me toekomen met de vraag: Pater, bid voor mij... Ik heb zo’n probleem of die moeilijkheid: Bid tot God, “gij die dichter staat bij God...”, bid God voor mij... Al deze verzoeken doen me sterk denken aan de Bijbelse passage van het boek Numeri 21, 7 over de priester als bemiddelaar.
Ik wil deze regels niet beëindigen zonder eerst te herinneren aan de woorden van onze Heer Jezus aan het kruis tot zijn leerling: "Zie daar uw Moeder" (Joh. 19, 27). Dit zijn woorden die me tijdens deze priesterjaren altijd hebben vergezeld. Te weten dat, door deze woorden van Jezus zelf, Maria altijd aan mijn zijde staat, altijd, wat er ook gebeurd. Aan de Maagd Maria en haar kuise echtgenoot, de H. Jozef, vertrouw ik mijn leven en mijn werk als dienaar van Jezus Christus toe en aan hen vertrouw ik ook elk apostolaat van de Missionarissen Dienaars der Armen toe.
Dank aan u allen en dat God u zegene.
Zie daar uw Moeder Joh 19, 27
