Przyszliśmy na świat, aby pomnażać świętość Kościoła poprzez służbę innym. Księga "Naśladowania Chrystusa" jest naszą regułą życia duchowego i każdego dnia upodabnia nas do Chrystusa. W istocie, nasza kondycja misjonarzy wymaga od nas głębokiego życia duchowego, a jednocześnie wymaga od nas, abyśmy byli "kontemplatykami w działaniu", posłanymi do radykalnego zaangażowania się w misję ad gentes poprzez ewangelizację pokorną i cichą.
Nazywamy się Sługami w nawiązaniu do Sługi Jahwe, podstawowymi filarami naszego życia są: Krzyż, milczenie, pokora i przede wszystkim posłuszeństwo. Kontemplując Chrystusa, posłuszni Ojcu, chcemy być wierni Magisterium Kościoła aż do najmniejszego szczegółu.
Czujemy się szczególnie chronieni przez Dziewicę Maryję, "Świętą Maryję Matkę Ubogich", do której wszyscy członkowie wyznają czułe i zrównoważone nabożeństwo.
„O naśladowaniu Chrystusa” jest naszą regułą życia duchowego, dłutem, które codziennie upodabnia nas do Chrystusa
Każdego dnia śpiewem „Veni Creator” i „Veni Sancte Spiritus” prosimy o moc Ducha Świętego, prawdziwego filaru naszego życia misjonarskiego
Codziennie w naszych domach przeżywamy godzinę Adoracji Eucharystycznej, pragnąc, aby Chrystus uczynił nas chlebem łamanym dla ubogich
Jeśli udzielimy ubogim tylko pomocy materialnej, sprawimy, że będą coraz biedniejsi, musimy więc ofiarować im całe bogactwo Kościoła
Jesteśmy świadomi naszej małości i kruchości, dlatego praktykujemy ciągłą „Rewizję Życia”
"Ruch Misjonarzy Sług Ubogich będzie się rozprzestrzeniał i głęboko zakorzeniał, jeśli pozostanie w Bogu i w poszukiwaniu wiecznego zbawienia ubogich".
Aby być prawdziwymi braćmi ubogich - mówił papież Pablo VI - misjonarze muszą być prawdziwymi naśladowcami Chrystusa Jezusa, dlatego o. Jan ustanowił Księgę naśladowania Chrystusa jako regułę duchową dla MSP.
Pokazuje naszą gotowość oddania życia w służbie ubogim (za przykładem obmywającego nogi Jezusa).
Nasze zobowiązanie do kontynuowania misji Chrystusa wyraża pusty krzyż; wiemy, że każdy misjonarz będzie musiał zająć swoje miejsce na krzyżu.
Zaufanie do Ducha Świętego jest wyrażone przez płomienie; obecność tego samego ognia kształtuje także eucharystyczny sens naszego życia