Nazywam się ojciec Carlo Jiménez, mam 32 lata. Urodziłem się w Palermo-Huilca, w Kolumbii w rodzinie katolickiej z dziesięciorgiem dzieci. Jako mały chłopiec miałem zawsze dwa marzenia: sukces finansowy i  żeby mieć dużo dzieci. Ku tym celom starałem się kierować moje życie, ale myślę, że Pan posłużył się trzema wydarzeniami, aby pokazać mi plan, który On przygotował dla mnie, zanim stworzył świat. 
1. Na początku 2009 roku moja matka podarowała mi obrazek św. Teresy od Dzieciątka Jezus i pamiętam, że na odwrocie była modlitwa o powołania misyjne dla Kościoła, więc zacząłem modlić się w tej intencji.   
2. W połowie 2009 roku moja szwagierka w czasie rutynowej kontroli w trzeciej ciąży usłyszała, że powinna przerwać ciążę, ponieważ dziecko ma liczne wady; mój brat i moja szwagierka, dzięki Bogu, postanowili nie dokonywać aborcji i zaczęli się modlić, częściej uczestniczyć we Mszy świętej i przystępować do sakramentów. Ta bolesna sytuacja dotknęła cała rodzinę i wszyscy razem zaczęliśmy często odmawiać różaniec i spowiadać się. Dziś, 12 lat później, patrząc wstecz, dziękuję Bogu za te chwile, które nas do Niego zbliżyły, a także za to, że moja siostrzenica jest zdrowa.
3. Na początku 2010 roku jeden z moich siostrzeńców zaskoczył mnie pytaniem: „Wujku, nie chciałbyś być księdzem?” Oczywiście odpowiedziałem, że nie. Po kilku dniach jeden z moich przyjaciół, który był kiedyś w seminarium, zapytał mnie o to samo. Ponieważ była to rzecz, która zupełnie mnie nie interesowała, nie przejąłem się tym. Tymczasem jedna z moich sióstr, która wiedziała o tym wszystkim, powiedziała mi: „jeśli Bóg chce, żebyś poszedł tą drogą, z pewnością da ci inną okazję”.
Okazja nadeszła 20 lutego 2010 roku, kiedy zaproszono mnie na rekolekcje, w których wziąłem udział z wielkim entuzjazmem; wyspowiadałem się, a na koniec kapłan zapytał mnie: „A nie chciałbyś być kapłanem?”. Odpowiedziałem: „Tak”.